Τα ίδια τρόφιμα κατηγορούνται επανειλημμένα για μείωση της βιοποικιλότητας, αλλά πρέπει να τα αφαιρέσετε εντελώς από το καλάθι αγορών σας; Και αν ναι, αυτό είναι πραγματικά αρκετό για να λύσει το πρόβλημα;
Αναμφίβολα έχετε ακούσει για το πώς η εκτροφή βοοειδών και η παραγωγή φοινικέλαιου οδήγησαν στην αποψίλωση των δασών, με αποτέλεσμα τη ζημία στη βιοποικιλότητα. Αλλά εάν θέλετε το κατάστημα τροφίμων σας να έχει τον μικρότερο δυνατό αντίκτυπο στην ποικιλία των ειδών, τι πρέπει να κάνετε; Είναι καλύτερο να ρίξετε απλά μια χούφτα προϊόντων από το καλάθι αγορών σας - και αν ναι, ποια; Θα βοηθούσε η κατανάλωση μιας πιο ποικίλης διατροφής; Or, για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα, η αγορά τροφίμων που καλλιεργούνται με συγκεκριμένο τρόπο θα ήταν πιο αποτελεσματική; Μιλήσαμε με ειδικούς για να μάθουμε…
Γιατί να ανησυχείτε για τη βιοποικιλότητα;
«Όταν ένα είδος εξαφανίζεται, εξαφανίζεται για πάντα. Η απώλεια ειδών δεν είναι απλώς βαθιά θλιβερή, είναι επίσης επικίνδυνη. Είναι σαν να πετάτε κομμάτια αεροπλάνου από το παράθυρο κατά τη διάρκεια της πτήσης-δεν γνωρίζουμε ποια είδη είναι τα κρίσιμα μέρη ενός λειτουργικού οικοσυστήματος. Και όταν τα οικοσυστήματα αρχίζουν να διαλύονται, όλοι υποφέρουμε. Στηριζόμαστε στη φύση για όλα όσα έχουν σημασία: φαγητό, αέρας, νερό. Η υγεία μας εξαρτάται από την υγεία του πλανήτη », εξηγεί η Δρ Laura Kehoe, μεταδιδακτορική ερευνητική υποτροφία στην οικολογία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Πώς τα τρόφιμα βλάπτουν τη βιοποικιλότητα;
Η αποψίλωση των δασών είναι ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος. «Σε μόλις 13 χρόνια έχουμε χάσει το ισοδύναμο του μεγέθους του Μεξικού σε περιοχές ερημιάς. Η κύρια αιτία αυτής της καταστροφής είναι η επέκταση των αγροκτημάτων », λέει ο Kehoe.
Υπάρχουν όμως και άλλοι παράγοντες που πρέπει να λάβετε υπόψη. «Μονοκαλλιεργούμε [καλλιεργούμε μια καλλιέργεια χρόνο με το χρόνο στην ίδια γη ] , καλύπτουμε μεγάλα κέντρα βιοποικιλότητας ... αλλάζουμε το κλίμα, αλλάζουμε όλα όσα επιτρέπουν στη βιοποικιλότητα να ευδοκιμήσει και να είναι πιο εύθραυστο », λέει ο Tim Lang, καθηγητής Τροφικής Πολιτικής στο City University του Λονδίνου.
Ο τρόπος με τον οποίο παράγουμε τα τρόφιμά μας είναι κρίσιμος, συμπεριλαμβανομένων των γεωργικών μας πρακτικών, των σπρέι που χρησιμοποιούμε και του τρόπου διαχείρισης των απορριμμάτων. «Ένα χωράφι δεν είναι απλώς ένα χωράφι, μια καλλιέργεια δεν είναι μόνο για καλλιέργεια, εξαρτάται από το πώς το καλλιεργούμε, πόσο μεγαλώνουμε και αν το χρησιμοποιούμε με σπάταλο τρόπο ή με τρόπο που πραγματικά τρέφεται εμάς », συνεχίζει ο καθηγητής Λανγκ.
Η μείωση της ποικιλίας στα τρόφιμα που τρώμε είναι σημαντικός παράγοντας. «Τώρα καλλιεργούμε κυρίως μια χούφτα καλλιέργειες από μια πιθανότητα εκατοντάδων», λέει η Dr Helen Harwatt, συνεργάτης πολιτικής για τα τρόφιμα και το κλίμα στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Αλλά υπογραμμίζει επίσης την κυριαρχία των εκτρεφόμενων ζώων: «Αν προσθέσουμε το βάρος όλων των θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων και των άγριων ζώων, στον πλανήτη, οι αγελάδες και οι χοίροι που εκτρέφονται αποτελούν το 51 % ). Από όλα τα πουλιά, τα εκτρεφόμενα κοτόπουλα αντιπροσωπεύουν το 57 τοις εκατό. Ουσιαστικά διώχνουμε άγρια ζώα και αυτοφυή οικοσυστήματα και τα αντικαθιστούμε με εκτρεφόμενα ζώα και καλλιεργήσιμα εδάφη ».
Τι μπορούμε να κάνουμε?
Δεν υπάρχει απλή λύση. "Οι πλούσιοι άνθρωποι έχουν πολλές επιλογές, οι φτωχοί έχουν πολύ λιγότερες, είναι πιο δύσκολο για άτομα με χαμηλό εισόδημα ... οπότε τα μηνύματα πρέπει να είναι διαφορετικά ανάλογα με τις συνθήκες των ανθρώπων", λέει ο καθηγητής Lang. Τι προτείνει; «Τρώτε λιγότερο, τρώτε ποικίλα, αγοράστε βιολογικά και βιώσιμα τρόφιμα όπου είναι δυνατόν και φάτε μια ποικιλία φυτών».
Πρέπει να εγκαταλείψουμε οποιαδήποτε τροφή; «Κάθε τρόφιμο που μπορώ να σκεφτώ θα μπορούσε να είναι ευεργετικό για τη βιοποικιλότητα εάν καλλιεργηθεί με έναν τρόπο και καταναλωθεί σε μια ποσότητα, που είναι σε ισορροπία με τη φύση. Αυτό θα σήμαινε να τρώμε πολύ λιγότερο κρέας και να τρώμε τρόφιμα που καλλιεργούνται χρησιμοποιώντας αναγεννητικές καλλιεργητικές τεχνικές [τεχνικές που επιδιώκουν την αποκατάσταση του οικοσυστήματος ] », λέει ο Δρ Kehoe.
Αλλά αναγνωρίζει ότι δεν εξαρτάται μόνο από τον καταναλωτή: «Στη βιομηχανία τροφίμων θα ήθελα να δω έναν πολύ ριζικό μετασχηματισμό. Η βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων πρέπει να υποστηρίξει βιολογικά και βιοποικιλόμορφα συστήματα καλλιέργειας. Πρέπει απλώς να παράγουν λιγότερα. Και πρέπει να μειώσουν σταδιακά και να αλλάξουν τη ζωική παραγωγή ».
Πολλά τρόφιμα βρίσκονται στη γραμμή βολής, αλλά εδώ είναι μερικά από αυτά που συχνά σχετίζονται με την επίδραση της βιοποικιλότητας.
Σόγια
Η σόγια σχετίζεται με την αποψίλωση των δασών, αλλά αυτό σημαίνει ότι πρέπει να την κόψουμε εντελώς; «Η σόγια είναι μια πολύ αξιόλογη καλλιέργεια και πολύ θρεπτική», λέει ο καθηγητής Λανγκ.
Ποιο ειναι το πρόβλημα? «Καλλιεργείται σε μια τεράστια μονοκαλλιέργεια, με σπρέι, φυτοφάρμακα και εντομοκτόνα, καθώς και με λιπάσματα», λέει ο Lang. «Μια ποικιλία, μια καλλιέργεια, τίποτα άλλο δεν επιτρέπεται να αναπτυχθεί εκεί. Και στη συνέχεια η γη στην οποία καλλιεργείται καθαρίζεται από αυτό που ήταν βιοποικιλότητα. Οπότε, είναι διπλό χάλια ».
Η σόγια είναι «κορυφαίος οδηγός αποψίλωσης των δασών στη Λατινική Αμερική», εξηγεί ο Δρ Kehoe. Υπάρχει ιδιαίτερη διαμάχη σχετικά με τη σόγια που χρησιμοποιείται για ζωοτροφή και υπάρχει κάποια διαφωνία σχετικά με το ποσοστό της σόγιας που εισάγεται στο Ηνωμένο Βασίλειο που χρησιμοποιείται με αυτόν τον τρόπο. Σύμφωνα με το The Sustainable Food Trust είναι μόλις 35 τοις εκατό, αλλά ο Walter Fraanje από το δίκτυο έρευνας για το κλίμα τροφίμων στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης λέει περίπου το 90 τοις εκατότης προσφοράς σόγιας του Ηνωμένου Βασιλείου χρησιμοποιείται για ζωοτροφές. Το επιχείρημα είναι ότι η σόγια θα μπορούσε να παράσχει περισσότερα γραμμάρια διατροφής για γραμμάριο αν καταναλωθεί παρά αν ανακυκλωθεί μέσω ζώου. «Όλα τα κρέατα που εκτρέφονται στο εργοστάσιο είναι εγγενώς ανεπαρκή ως προς τους πόρους. Είναι επίσης δύσκολο να εντοπιστούν οι επιπτώσεις. Για παράδειγμα, εάν αγοράζετε κοτόπουλο στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν έχετε κανέναν τρόπο να γνωρίζετε εάν τροφοδοτήθηκε με βραζιλιάνικη σόγια που οδηγεί το τροπικό δάσος του Αμαζονίου σε ένα μη αναστρέψιμο σημείο ανατροπής », λέει.
Αλλά δεν εκτρέφονται όλα τα ζώα που αγοράζετε με σόγια. «Το 65 τοις εκατό της βρετανικής καλλιεργήσιμης γης είναι κατάλληλο μόνο για λιβάδια και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να μετατραπεί αυτό το μη βρώσιμο χορτάρι σε υψηλής ποιότητας, θρεπτική πρωτεΐνη είναι η βοσκή των ζώων-αναμφισβήτητα παρέχοντας τον πιο φιλικό προς το κλίμα τρόπο σίτισης του αυξανόμενου πληθυσμού μας. Τα εκτεταμένα λιβάδια μας λειτουργούν επίσης ως ζωτικής σημασίας αποθήκη άνθρακα και παρέχουν έναν βιότοπο για την ποικιλία των λουλουδιών, η οποία εξαρτάται από τη βοσκή για να ευδοκιμήσει », εξηγεί ο Stuart Roberts, Αντιπρόεδρος της Εθνικής Ένωσης Αγροτών.
Μοσχάρι, χοιρινό και κοτόπουλο
Η σόγια χρησιμοποιείται για εντατικά εκτρεφόμενες αγελάδες, χοίρους και κοτόπουλα. Αλλά υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα με πολύ βόειο κρέας. Είναι «ο νούμερο ένα παράγοντας αποψίλωσης των δασών στη Λατινική Αμερική», λέει ο Δρ Kehoe. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το Ηνωμένο Βασίλειο εισάγει σήμερα μόλις το 35 τοις εκατό του βοείου κρέατος που καταναλώνει, σύμφωνα με τη Βρετανική Ένωση Μεταποιητών Κρέατος.
Τα υποπροϊόντα της εντατικής γεωργίας κατηγορούνται ότι βλάπτουν το περιβάλλον. Τα απόβλητα τροφοδοτούνται σε λιμνοθάλασσες κοπριάς, οι οποίες «διαρρέουν στα οικοσυστήματα», λέει ο Dr Harwatt. Αυτό μπορεί δυνητικά να μολύνει ποτάμια, λίμνες και υπόγεια ύδατα.
Αυτό σημαίνει ότι η κατανάλωση κρέατος βλάπτει αναπόφευκτα τη βιοποικιλότητα; «Υπάρχουν υπεύθυνοι τρόποι κατανάλωσης κρέατος. Μπορείτε να ξεκινήσετε γνωρίζοντας το αγρόκτημα από το οποίο προήλθε το ζώο σας και τι είδους ζωή είχε το ζώο. Υπάρχουν παραδείγματα καλά διαχειριζόμενου κρέατος που καλλιεργείται σε βοσκότοπους », λέει ο Shefali Sharma, διευθυντής στο Ευρωπαϊκό Γραφείο του Ινστιτούτου Γεωργίας και Εμπορικής Πολιτικής.
Άγρια και εκτρεφόμενα ψάρια
«Τα τελευταία 50 χρόνια, η αλιεία ήταν η κύρια αιτία απώλειας της θαλάσσιας βιοποικιλότητας και οι επιστήμονες ανησυχούν για τις συλλογικές απειλές που αντιμετωπίζουν οι θάλασσές μας», γράφει η Marine Conservation Society. Μπορείτε να μάθετε ποιο ψάρι αναγνωρίζει ως το πιο βιώσιμο εδώ .
Μερικές φορές τα ψάρια παγιδεύονται στις μηχανότρατες ως «παρεμπίπτοντα αλιεύματα» (ψάρια που αλιεύονται κατά λάθος και ρίχνονται πίσω στη θάλασσα). Περίπου 10 εκατομμύρια τόνοι παρεμπιπτόντων αλιευμάτων αλιεύονται ετησίως και ρίχνονται πίσω στη θάλασσα, συχνά νεκρά, σύμφωνα με τον Mike Berners-Lee στο βιβλίο του Δεν υπάρχει πλανήτης Β.
Τα εκτρεφόμενα ψάρια έχουν επίσης "σημαντικό αντίκτυπο στη βιοποικιλότητα", λέει ο Δρ Harwatt. "Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα άγρια ψάρια αλιεύονται και τρέφονται με εκτρεφόμενα ψάρια, αυξάνοντας περαιτέρω τον αντίκτυπο". Προειδοποιεί επίσης ότι «η καλλιέργεια γαρίδας είναι η κινητήρια δύναμη της εκκαθάρισης των μαγγροβικών δασών». Τα δάση μαγκρόβια σχετίζονται με την προστασία των ακτογραμμών, τη διατήρηση της φώκιας και την επιβράδυνση της κλιματικής αλλαγής.
«Τα ψάρια χρησιμοποιούνται επίσης στις ζωοτροφές που εκτρέφονται. Είναι λοιπόν μια πολύ μακρά, περίπλοκη αλυσίδα, με πολλές αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα στην πορεία », προσθέτει ο Δρ Χάρβατ.
Ρύζι, σιτάρι και καλαμπόκι
Αυτοί οι τρεις κόκκοι καταλαμβάνουν «το 40 τοις εκατό της παγκόσμιας καλλιεργήσιμης γης», σύμφωνα με ένα έγγραφο του 2016 για την Πολιτική της Επιστήμης για το Περιβάλλον από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή . Η ίδια έκθεση αποκαλύπτει ότι συνεισφέρουν "ένα αντίστοιχο 40 % στις επιπτώσεις της παγκόσμιας βιοποικιλότητας". Μπορεί να μην είναι τόσο επιδραστικά γραμμάρια για το γραμμάριο όσο κάποιες άλλες καλλιέργειες, αλλά η μονοκαλλιέργεια και η χρήση φυτοφαρμάκων και ζιζανιοκτόνων είναι σημαντικά ζητήματα.
Ορισμένοι αγρότες, συμπεριλαμβανομένων μερικών στο Ηνωμένο Βασίλειο , χρησιμοποιούν τεχνολογία για να τους επιτρέψουν να χρησιμοποιούν λιγότερο ή καθόλου φυτοφάρμακο και ζιζανιοκτόνο και περιστρέφουν τις καλλιέργειες καθ 'όλη τη διάρκεια των εποχών για να επαναφέρουν τη βιοποικιλότητα στα χωράφια και να βελτιώσουν το έδαφος.
Όσο για τους καταναλωτές, γιατί να μην δοκιμάσετε να αλλάξετε το σιτάρι που τρώτε; Από φαγόπυρο έως κεχρί , υπάρχουν πολλές επιλογές και όσο πιο ποικίλο είναι το πιάτο μας, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η ζήτηση για ποικίλες καλλιέργειες.
φοινικέλαιο
"Το φοινικέλαιο προκαλεί μεγάλη αποψίλωση των δασών, ειδικά στην Ινδονησία", λέει ο Δρ Kehoe. Το Βόρνεο έχει χάσει σχεδόν το 40 τοις εκατό των δασών του από φοινικέλαιο τα τελευταία 10 χρόνια, με αποτέλεσμα μια ευρέως αναφερόμενη καταστροφική απώλεια οικοτόπων για τον ουρακοτάγκο. «Η συμβολή της Βρετανίας είναι ότι οι εταιρείες της βοηθούν στη διαμόρφωσή της», λέει ο καθηγητής Λανγκ. Το φοινικέλαιο βρίσκεται σε μια μεγάλη γκάμα προϊόντων, από σαμπουάν μέχρι μπισκότα.
Πρέπει λοιπόν να σταματήσετε να καταναλώνετε φοινικέλαιο; Είναι «απίστευτα αποδοτικό .... Υπάρχουν και άλλα φυτικά έλαια αλλά αναπτύσσονται λιγότερο αποτελεσματικά. Αν στραφούμε σε διαφορετικό λάδι, μπορεί να καταλάβει περισσότερη γη από το φοινικέλαιο », σύμφωνα με την Έμα Νάπερ , παραγωγό στο BBC's Seven Worlds, One Planet . Κάποιο φοινικέλαιο καλλιεργείται σε υπάρχουσες φυτείες αντί να απαιτεί περικοπή περισσότερου τροπικού δάσους. Οι εταιρείες μπορούν να εγγραφούν στη Στρογγυλή Τράπεζα για το Αειφόρο Φοινικέλαιο και να δεσμευτούν ότι θα εντοπίσουν από πού προέρχεται το φοινικέλαιο, θα σταματήσουν να κόβουν δάση για να παράγουν φοινικέλαιο και να χρησιμοποιούν λάδι που είναι τουλάχιστον εν μέρει βιώσιμο.
Γαλακτοκομείο
«Το γάλα και το τυρί έχουν μεγάλες επιπτώσεις λόγω της χρήσης της γης, της κοπριάς, των χημικών ουσιών και της χρήσης νερού - και λόγω των ποσοτήτων που καταναλώνονται ... Το τυρί είναι πρόβλημα γιατί είναι βασικά μια πολύ συμπυκνωμένη έκδοση γάλακτος, που απαιτεί πολλαπλά λίτρα γάλακτος για να παραχθεί 1 κιλό τυρί », εξηγεί ο Δρ Χάρουατ.
Ωστόσο, και πάλι πολλά από αυτά τα θέματα ξεπερνιούνται εάν τα ζώα τρέφονται με βοσκότοπους. "Τα μηρυκαστικά [αγελάδες και πρόβατα ] είναι ιδιαίτερα θετικά επειδή μετατρέπουν φυτικό υλικό που δεν είναι βρώσιμο για τον άνθρωπο, όπως το γρασίδι, σε πρωτεΐνη υψηλής αξίας και υψηλής θρεπτικής ουσίας ... είναι αποτελεσματικά βιο-μετατροπείς", λέει ο καθηγητής Nigel Scollan, Διευθυντής του Ινστιτούτου για την Παγκόσμια Επισιτιστική Ασφάλεια, Queen's University Belfast.
Καφές και κακάο
Ενώ ο καφές και η σοκολάτα καλλιεργούνται σε μικρότερη κλίμακα από μερικά από τα πιο επιδραστικά τρόφιμα, συνδέονται επίσης με την αποψίλωση των δασών. «Το κακάο μπορεί να καλλιεργηθεί σε τεράστια μεγάλη μονοκαλλιέργεια. Μπορεί επίσης να καλλιεργηθεί με βιοποικιλότητα. Εξαρτάται πώς το κάνεις », λέει ο καθηγητής Λανγκ.
«Η αποψίλωση των δασών, η απώλεια της βιοποικιλότητας, η υποβάθμιση της γης και η απώλεια των οικοσυστημικών υπηρεσιών που παρέχονται από τα δάση αναδύονται ως δυνητικά αρνητικές συνέπειες της παραγωγής κακάο», σύμφωνα με έκθεση του Ινστιτούτου Βιώσιμης Ανάπτυξης και Διεθνών Σχέσεων.
Ο σκιασμένος καφές και το κακάο, που καλλιεργούνται κάτω από δέντρα, θεωρείται ότι προωθούν την ποικιλία ειδών μεταναστευτικών πτηνών και ιθαγενών χλωρίδας και πανίδας, μειώνοντας ενδεχομένως την ανάγκη ελέγχου παρασίτων.
Όλες οι χώρες αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα;
«Η εκκαθάριση γης είναι πιο συγκεκριμένη για ορισμένες χώρες», λέει ο Δρ Harwatt, «κυρίως εκείνες που ανήκουν στις κατηγορίες μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος, καθώς οι χώρες υψηλού εισοδήματος έχουν ήδη μετατρέψει σε μεγάλο βαθμό τα εγγενή τους οικοσυστήματα ή/και βασίζονται σε άλλες χώρες για την παραγωγή ορισμένων του φαγητού τους. Για παράδειγμα, το Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο βρίσκεται στην εύκρατη δασική ζώνη, έχει απομείνει μόνο το 13 % της δασικής κάλυψης και εισάγει περίπου το ήμισυ των τροφίμων που καταναλώνει. Ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν πολύ υψηλότερη δασική κάλυψη ... Υπάρχουν επίσης «καυτά σημεία» βιοποικιλότητας, οπότε θα μπορούσε να ερμηνευθεί ότι η απομάκρυνση των αυτοχθόνων οικοσυστημάτων είναι περισσότερο πρόβλημα στις χώρες όπου βρίσκονται τα εν λόγω σημεία, όπως η Βραζιλία. "
Τι γίνεται με τη Βρετανία; «Η καταστροφή της βιοποικιλότητας στη Βρετανία είναι απολύτως συγκλονιστική», λέει ο καθηγητής Λανγκ. "Δεν είναι δάσος - ξεφορτωθήκαμε τα δάση μας κυρίως τον 16ο, τον 17ο και τον 18ο αιώνα - αλλά έχουμε ψεκάσει, έχουμε κάνει τα ίδια πράγματα που συμβαίνουν αλλού στον κόσμο".https://www.bbc.co.uk/food/articles/biodiversity?fbclid=IwAR1T-MXOApW26sd0RpNNGorNS3vhzcQUh0rRIvAhI5pLDON1saTcP-uLoMs
No comments:
Post a Comment