Ημέρα της Γης 2018: Τ'ελος η πλαστική ρύπανση !

Τα σκουπίδια και η ρύπανση αποτελούν πρόβλημα σε πολλές τοποθεσίες της παγκόσμιας κληρονομιάς. Αυξημένος τουρισμός σημαίνει ότι περισσότεροι άνθρωποι αφήνουν τα σκουπίδια στις πιο εικονικές τοποθεσίες του κόσμου, οπότε πρέπει να μάθουμε να επισκεφτούμε ιστότοπους χωρίς να αφήνουμε πίσω τους ένα ίχνος.

Η θαλάσσια ρύπανση αποτελεί επίσης πρόβλημα σε πολλές τοποθεσίες της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, όπου τα απόβλητα - συμπεριλαμβανομένων των πλαστικών - ξεπλένονται στην παραλία. Τα πουλιά, οι χελώνες και τα θαλάσσια θηλαστικά εμπλέκονται σε θαλάσσια σκουπίδια ή το μπερδεύουν για φαγητό, οδηγώντας σε υψηλά ποσοστά θνησιμότητας. Τα πλαστικά απόβλητα αυξάνουν ακόμη και τις ζημιές μεταξύ των κοραλλιών, καθώς μια μελέτη του 2018 έδειξε ότι η πιθανότητα εμφάνισης ασθένειας αυξήθηκε 20 φορές, όταν ένα κοράλλι είχε βυθιστεί στο πλαστικό.

Πρέπει να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τόσο πολύ πλαστικό και να απορρίπτουμε σωστά τα απόβλητα στις εγκαταστάσεις, χρησιμοποιώντας κάδους απορριμμάτων ή να παίρνουμε τα σκουπίδια μαζί μας, για να τα απορρίψουμε σωστά. Μέρος του προβλήματος για τους θαλάσσιους χώρους είναι τα φυσικά ρεύματα των ωκεανών που φέρνουν τα απόβλητα σε ορισμένες παραλίες, οπότε είναι σημαντικό να μειώσουμε συνολικά τα απόβλητα.

Αρκετοί χώροι παγκόσμιας κληρονομιάς έχουν δημιουργήσει προγράμματα εκκαθάρισης και ευαισθητοποίησης, τα οποία χρησιμεύουν ως πρότυπο για προστατευόμενες περιοχές σε όλο τον κόσμο.

Το Papahānaumokuākea της Χαβάης (ΗΠΑ) είναι ένα απομακρυσμένο σύμπλεγμα ατόλων όπου δεν επιτρέπεται σχεδόν καμία ανθρώπινη δραστηριότητα και όμως μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την περιοχή προέρχεται από τα εξωτερικά της σύνορα: θαλάσσια ρύπανση. Παρόλο που δεν επιτρέπεται η εμπορική ή ψυχαγωγική αλιεία στα ύδατα του Papahānaumokuākea, τα εγκαταλελειμμένα δίχτυα αλιείας και τα εργαλεία, τα πλαστικά και άλλα συντρίμμια που προέρχονται από τα ωκεανού συγκεντρώνονται από τα ρεύματα των ωκεανών και ξεπλένουν τους υφάλους και τις παραλίες τους. Υπολογίζεται ότι 52 τόνοι εγκαταλελειμμένων αλιευτικών εργαλείων πλένονται στην περιοχή της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς ετησίως και από την αρχή της αποστολής ετήσιας απομάκρυνσης το 1996 από την NOAA έχουν αφαιρεθεί σχεδόν 1000 τόνοι θαλάσσιων συντριμμιών.

Στο iSimangaliso Wetland Park (Νότια Αφρική), υπάρχουν τακτικά καθαριστικά προγράμματα και προγράμματα ευαισθητοποίησης για την προστασία των παραλιών σε μήκος ακτών 220χλμ. Ένα πρόγραμμα δημόσιων εργασιών, «Εργασία για την ακτή», καθαρίζει τακτικά τα σκουπίδια από την ακτή, διατηρεί εγκαταστάσεις επισκεπτών και απομακρύνει την διεισδυτική ξενική βλάστηση.

Ωστόσο, έχουμε ακόμα πολύ δρόμο. Το νησί Henderson (Ηνωμένο Βασίλειο) αγωνίζεται με το πρόβλημα των θαλάσσιων συντριμμιών και το 2017, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το νησί Henderson έχει την υψηλότερη πυκνότητα των συντριμμιών που καταγράφηκαν οπουδήποτε στον κόσμο. Εκτιμάται ότι 37,7 εκατομμύρια είδη συντρίμμια, ζυγίζουν συνολικά 17,6 τόνους, είναι παρόντες στο Henderson, με έως και 26,8 νέα στοιχεία ανά μέτρο που συσσωρεύεται καθημερινά.

Πρέπει να αναλάβουμε δράση. Ο καθαρισμός είναι μόνο μια αρχή - πρέπει επίσης να χρησιμοποιήσουμε λιγότερο πλαστικό και να μην βάλουμε τα απόβλητα στους ωκεανούς μας. Ας κρατήσουμε τις παραλίες μας καθαρές και να διαθέσουμε σωστά τα πλαστικά ή να μην τις χρησιμοποιήσουμε καθόλου. Το μέλλον των ωκεανών μας εξαρτάται από αυτό.

Ο Ομιλος συμμετέχει με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Δήμου Σερρών και την εκδήλωση των Φίλων του Μ.Φ.Ι Δημου Σερρών 

https://whc.unesco.org/en/news/1812
http://mfidhmouserron.blogspot.gr/2018/04/2018.html
https://serresmfi.blogspot.gr/2018/04/2018.html