Εξαφανισμένα έντομα, χώμα χωρίς γαιοσκώληκες, κοραλλιογενείς υφάλους που πεθαίνουν: η βιοποικιλότητα είναι σαφώς σε πτώση. Πριν από δύο χρόνια, η Διακυβερνητική Ομάδα για τη Βιοποικιλότητα και τις Υπηρεσίες Οικοσυστήματος ( IPBES)) δημοσίευσε μια ανησυχητική αναφορά με σαφές μήνυμα: πρέπει να αλλάξουμε την κατάσταση πριν από την κατάρρευση των οικοσυστημάτων. Το μέλλον της ανθρωπότητας κρέμεται από ένα νήμα. Η βιοποικιλότητα αποτελεί τη βάση για την ύπαρξή μας, παρέχοντάς μας τροφή, καθαρό πόσιμο νερό, κλιματική προσαρμογή και ένα προστατευτικό ενάντια στις ασθένειες. Αυτή η συνειδητοποίηση είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από την αποστολή που ο Liesje Mommer, καθηγητής Φυτικής Οικολογίας και Διατήρησης της Φύσης, έχει διαμορφώσει για το Wageningen University & Research (WUR): να αντιστρέψει τη φθίνουσα καμπύλη της βιοποικιλότητας. Θέλει να συνδέσει όλες τις πρωτοβουλίες WUR, ερευνητικές μελέτες και ερευνητές που εργάζονται στη βιοποικιλότητα. Το σύνθημά της: είμαστε καλύτερα μαζί.
Αυτή είναι μια αποστολή: να σταματήσει η απώλεια βιοποικιλότητας .
"Είναι αλήθεια. Η απώλεια βιοποικιλότητας είναι τουλάχιστον ένα επείγον πρόβλημα με την κλιματική αλλαγή, αλλά με την κλιματική αλλαγή τουλάχιστον γνωρίζουμε ποια μέτρα θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Η εφαρμογή μπορεί να είναι λυπηρή μέχρι στιγμής, αλλά υπάρχει μια γενική ιδέα για το ποια είναι η λύση (περιορίστε την υπερθέρμανση του πλανήτη σε <1,5 ̊C). Με την απώλεια βιοποικιλότητας, αυτό συμβαίνει πολύ λιγότερο. Γνωρίζουμε ότι προκαλείται σε μεγάλο βαθμό από την ανθρώπινη δραστηριότητα, αλλά δεν ξέρουμε πραγματικά πώς να το λύσουμε. Δεν υπάρχει γρήγορη επιδιόρθωση. αυτό που χρειαζόμαστε είναι μια σημαντική αλλαγή, που ορίζεται τοπικά για κάθε περιοχή. Γι 'αυτό πρέπει να συγκεντρώσουμε όλους τους πόρους μας - από την κοινωνιολογία έως την αγρονομία και από την οικολογία στην τεχνολογία. Ως ερευνητές, πρέπει να παίξουμε ρόλο σε αυτήν τη διαδικασία: θα χρειαστεί όλη η δέσμευση και η δημιουργικότητά μας για να ανακαλύψουμε νέες λύσεις. Γι 'αυτό σηκώνω το πρωί. Ήρθε η ώρα για δράση και όλοι πρέπει να συνεισφέρουν. Όχι μόνο το WUR, αλλά και οι πολιτικοί πρέπει να επιδείξουν θάρρος, όπως και η βιομηχανία και ο χρηματοπιστωτικός τομέας. Οι αγρότες πρέπει να λάβουν τη βοήθεια που χρειάζονται για να εργαστούν με τη βιοποικιλότητα και όχι με αυτήν. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η βιοποικιλότητα είναι πλέον βασικό θέμα στο WUR. "
Από πού προέρχεται ο ενθουσιασμός σας;
«Είμαι φυτολόγος και μελετώ τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ των φυτών, ειδικά υπόγεια: ανάμεσα στις ρίζες και τους μύκητες. Μελετώ αυτές τις αλληλεπιδράσεις κυρίως στο πλαίσιο των πειραμάτων βιοποικιλότητας, στο Wageningen και στη Jena της Γερμανίας. Ανέπτυξα μια μοριακή μέθοδο που μου επιτρέπει να προσδιορίσω τις ρίζες των φυτών και να δοκιμάσω τις αλληλεπιδράσεις τους. Αυτό με οδήγησε ξανά και ξανά στο ίδιο συμπέρασμα: οι πλούσιες σε είδη φυτικές κοινότητες αποδίδουν καλύτερα σε σχεδόν κάθε λειτουργία του οικοσυστήματος: παραγωγή βιομάζας, δέσμευση άνθρακα, ικανότητα συγκράτησης νερού και αντίσταση στις ασθένειες. Μαζί, τα φυτά είναι ισχυρότερα. μαζί σχηματίζουν ομάδες που κερδίζουν. Δούλευα σε αυτό όταν η έκθεση IPBESδημοσιεύτηκε με το ανησυχητικό του μήνυμα. Τότε αποφάσισα: Πρέπει να σηκωθώ τώρα. Ως ερευνητές του Wageningen, είμαστε επίσης πιο δυνατοί μαζί. Ως επιστήμονες έχουμε ηθική υποχρέωση να σκεφτόμαστε λύσεις, για παράδειγμα για το πώς να αυξήσουμε τη βιοποικιλότητα στο σύστημα διατροφής μας ή να βοηθήσουμε τους αγρότες να το κάνουν. Η τιμή για ένα λίτρο γάλακτος ή ένα κιλό πατάτας είναι τόσο χαμηλή που οι αγρότες αναγκάζονται να κλιμακωθούν για να ζήσουν. Το καλλιεργητικό άρωμα με έξι διαφορετικές καλλιέργειες είναι πολύ καλύτερο για τη βιοποικιλότητα, αλλά είναι επίσης πιο περίπλοκο για τον αγρότη, ο οποίος ξαφνικά πρέπει να ασχοληθεί με έξι διαφορετικές καλλιέργειες, έξι διαφορετικές αγορές και έξι φορές περισσότερη γραφειοκρατία. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτά τα ζητήματα μόνο από κοινού. "
Τι πρέπει να κάνουμε;
«Η δύναμη του WUR είναι ότι έχουμε όλους τους απαιτούμενους κλάδους σε ένα μέρος: οικολόγοι, ειδικοί στο έδαφος, ερευνητές φυτών και ζώων, τεχνολόγοι, οικονομολόγοι, επιστήμονες συμπεριφοράς και επιστήμονες μετάβασης. Πολλοί άνθρωποι που εργάζονται στο WUR καθοδηγούνται από το πάθος τους για τη δημιουργία ενός πιο πράσινου και καλύτερου κόσμου. Εκτός αυτού, η WUR συμμετέχει ήδη σε πολλά πρακτικά προγράμματα συνεργασίας με ενδιαφερόμενους φορείς όπως αγρότες, οργανώσεις προστασίας της φύσης, υπουργεία, επαρχιακές κυβερνήσεις και τη βιομηχανία τροφίμων. Εάν αναπτύξουμε όλες τις γνώσεις μας στον τομέα της βιοποικιλότητας, μαζί με τους συνεργάτες μας, μπορούμε να κάνουμε μια τεράστια διαφορά. Ένα από τα καθήκοντά μας είναι να παρέχουμε στους πολιτικούς οδηγίες για τη διαμόρφωση των απαραίτητων μεταβάσεων. Θεωρώ απαραίτητο ο νέος πρωθυπουργός να δώσει προτεραιότητα στη «βιοποικιλότητα». Δεν υπάρχει χρόνος να χάσετε.
Η πρωτοβουλία Wageningen για τη βιοποικιλότητα έχει τρεις κύριους τομείς εστίασης. Το πρώτο είναι η βιοποικιλότητα στο σύστημα τροφίμων. Πώς μπορούμε να αυξήσουμε τη βιοποικιλότητα σε αυτόν τον τομέα; Πώς μπορούμε να καλλιεργήσουμε πιο ποικίλες καλλιέργειες και ποικιλίες; Τι προκλήσεις και διλήμματα φέρνει αυτό; Πώς μπορούμε να στραφούμε σε μοντέλα εσόδων όπου η βιοποικιλότητα παίζει αναπόσπαστο ρόλο; Η βιοποικιλότητα είναι η βάση της τροφικής μας αλυσίδας και είναι καιρός να επενδύσουμε στη διεύρυνση αυτής της βάσης.
Το δεύτερο θέμα είναι οι αλληλεπιδράσεις με την ανθρώπινη άγρια ζωή (HWI), οι οποίες περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τις ζωονόσους. Τα παθογόνα πηδούν πιο εύκολα από ζώα σε ανθρώπους, επειδή καταστρέφουμε τους φυσικούς οικοτόπους αυτών των ζώων και ζούμε πιο κοντά και πιο κοντά. Ωστόσο, το HWI εξετάζει επίσης τον τρόπο αποτελεσματικής προστασίας ειδών όπως ο ρινόκερος. Για άλλη μια φορά, η πολυεπιστημονικότητα είναι ζωτικής σημασίας σε αυτό το πλαίσιο. Για παράδειγμα, οι οικολόγοι επικεντρώνονται στη δόμηση καλύτερων οικοτόπων. Οι κοινωνιολόγοι δείχνουν ότι οι συγκρούσεις μεταξύ ανθρώπων και ζώων είναι συνέπεια των συγκρούσεων μεταξύ ανθρώπων. Κοιτάξτε την επαναφορά του λύκου στις Κάτω Χώρες. Αυτή δεν είναι μια σύγκρουση λύκου-ανθρώπου, αλλά το αποτέλεσμα των μη ταιριαστών οραμάτων των προστατευόμενων φύσης και των προβάτων. Η πρόκληση είναι να χρωματίσετε μαζί την εικόνα, αντί να διαγράψετε ο ένας τον άλλον.
Το τρίτο θέμα αφορά την αξία της φύσης. Μπορείτε να το ερμηνεύσετε ως την οικονομική αξία που μας προσφέρει η φύση - καθαρό πόσιμο νερό, εύφορο έδαφος, εισόδημα από τον τουρισμό - αλλά και ως την αξία που έχει η φύση. Ποιος το καθορίζει; Και πόσος χώρος χρειάζεται η φύση; Έτσι, η βιοποικιλότητα δεν αφορά μόνο την ποικιλομορφία των ειδών, αλλά και τη δικαιοσύνη. Είναι δίκαιο οι άνθρωποι να αποφασίζουν τα πάντα για όλα τα άλλα ζωντανά πλάσματα σε αυτόν τον πλανήτη; "
Γιατί η απώλεια βιοποικιλότητας αποτελεί πρόβλημα για τον άνθρωπο;
«Υπάρχουν πολλά είδη ζώων των οποίων ο ρόλος στο οικοσύστημα δεν καταλαβαίνουμε πλήρως μέχρι να εξαφανιστούν. Η βιοποικιλότητα επομένως είναι επίσης ένα είδος «ασφάλισης» έναντι άγνωστων αλλαγών στο μέλλον. Το οικοσύστημα λειτουργεί καλύτερα όταν είναι διαφορετικό. το κάνει πιο ανθεκτικό. Η απώλεια ενός είδους μπορεί να αντισταθμιστεί, αλλά εάν εξαφανιστούν πολλά είδη, το σύστημα μπορεί να καταρρεύσει. Η βιοποικιλότητα θεωρείται ως απόθεμα ενάντια σε διακοπές όπως η κλιματική αλλαγή: ξηρασία και πλημμύρες. Για παράδειγμα, όταν ένα από τα γερμανικά ερευνητικά λιβάδια πλημμύρισαν, ανακαλύψαμε ότι οικόπεδα με διαφορετικά είδη φυτών ανακτήθηκαν ταχύτερα από αυτά με ένα μόνο είδος φυτού.
Η βιοποικιλότητα θεωρείται επίσης ως προστατευτικό μέσο κατά των ασθενειών Το αμερικανικό επιστημονικό περιοδικό PNAS ανέφερε πρόσφατα ότι η «αποκατάσταση της βιοποικιλότητας» είναι το κλειδί για την πρόληψη των ζωονόσων.
Η βιοποικιλότητα είναι επομένως χρήσιμη για τον άνθρωπο, αλλά έχει επίσης εγγενή αξία. Ποιοι πρέπει να αποφασίσουμε ότι μια hoverfly δεν έχει αξία; Οι άνθρωποι έχουν μεταμορφώσει το 80% του συνόλου του τοπίου στη Γη. Δεν υπάρχει πλέον πραγματική έρημος - ούτε καν στο Βόρειο Πόλο ή σε βαθιά ωκεάνια σκάφη. Ο κόσμος επί του παρόντος περιέχει περισσότερο ανθρώπινο υλικό από τη φυσική βιομάζα. Αυτό είναι πραγματικά σοκαριστικό για μένα. "
Μπορούμε ακόμα να γυρίσουμε την παλίρροια;
«Ναι, αλλά πρέπει να ξεκινήσουμε τώρα. Έχουμε μόνο δέκα έως δεκαπέντε χρόνια για να αλλάξουμε την παλίρροια, και δεν θα φτάσουμε με τον τρέχοντα ρυθμό. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι δράση μεγάλης κλίμακας για την προστασία της βιοποικιλότητας και μια παγκόσμια μετάβαση σε πρότυπα βιώσιμης παραγωγής και κατανάλωσης. Για παράδειγμα, είναι απαραίτητο να μειώσουμε την κατανάλωση κρέατος και να αναπτύξουμε γεωργικές μεθόδους που επιτρέπουν στους αγρότες να εργάζονται με τη φύση, αντί να το αντιβαίνουν. Πρέπει να διευκολύνουμε τους καταναλωτές να κάνουν «βιοποικιλότητα» επιλογές. Οι ερευνητές μπορούν να βοηθήσουν τις κυβερνήσεις να παρέχουν τα σωστά κίνητρα και οι επιστήμονες συμπεριφοράς μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ωθήσουν τη σωστή κατεύθυνση. Το να δίνεις ένα παράδειγμα λειτουργεί επίσης πολύ καλά: ένας αγρότης που ήδη κάνει λωρίδες με καλά αποτελέσματα είναι πιο πιθανό να προκαλέσει την περιέργεια του γείτονά του.
Υπάρχει ένα συγκεκριμένο ζώο ή φυτό που κάνει την καρδιά σας να χτυπά γρηγορότερα;
«Ο καθένας έχει αγαπημένα ζώα - προσωπικά μου αρέσουν οι σκίουροι και τα μακρυά ουρά, αλλά αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό για μένα είναι η διασύνδεση και η ποικιλομορφία στη φύση. Δεν υπάρχουν πράσινες έρημοι γεμάτοι αγγλικά ryegrass, αλλά λιβάδια και τάφροι με λουλούδια, γεμάτα ζωή με έντομα. Άνθρωποι που ζουν σε αρμονία με τη φύση και όχι προσπαθούν να την πολεμήσουν. Είμαστε μέρος της φύσης, αν και φαίνεται ότι την ξεχνάμε μερικές φορές. Κατά τη γνώμη μου, ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που πρέπει να κάνουμε είναι να αποκαταστήσουμε τη σχέση των ανθρώπων με τη φύση. "
Διακόπηκε αυτή η σχέση από άγνοια; Σχεδόν τα δύο τρίτα των Ολλανδών δεν γνωρίζουν τι σημαίνει βιοποικιλότητα.
«Νομίζω ότι η καθημερινή γνώση της φύσης έχει εξαφανιστεί σε μεγάλο βαθμό επειδή όλο και περισσότεροι άνθρωποι ζουν σε πόλεις, αλλά η πανδημία COVID-19 μας βοήθησε να εκτιμήσουμε και πάλι το πράσινο στο περιβάλλον μας. Η δική μου αγάπη για τη φύση προέρχεται από την παιδική μου ηλικία. Το αγαπημένο μου βιβλίο ήταν η Ρόνια, η κόρη του ληστή , μια ιστορία που συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό στο δάσος της Σουηδίας. Μου άρεσε πολύ το γεγονός ότι η Ρόνια ζούσε σε εξωτερικούς χώρους, σε αρμονία με τη φύση. Πώς απολάμβανε το πράσινο του δάσους, τη δύναμη του ποταμού. Όταν το σκέφτομαι, η Ρόνια ήταν επίσης σύνδεσμος: προσπάθησε να συμφιλιώσει δύο αντίπαλες συμμορίες ληστών. Αυτός ο ρόλος του συνδετήρα πραγματικά μου αρέσει, χα χα! "
Αποθαρρύνεστε ποτέ;
«Ναι, φυσικά, αλλά αν δεν είμαι ελπιδοφόρος, δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Υπάρχουν τουλάχιστον επτακόσιες ερευνητικές μελέτες που σχετίζονται με τη βιοποικιλότητα στο WUR, πράγμα που μου δίνει πραγματικά ελπίδα. Και δεν είναι πολύ αργά ακόμα. Είναι μια τεράστια δουλειά, αλλά έχουμε πολλούς απίστευτα έξυπνους και δημιουργικούς ανθρώπους. Για να παραθέσω τον Νέλσον Μαντέλα: «Φαίνεται πάντα αδύνατο μέχρι να ολοκληρωθεί». Όταν νιώθω κάτω, θυμάμαι αυτά τα λόγια και μου δίνει πάλι θάρρος. Ή πηγαίνω έξω - στη φύση. Σε τελική ανάλυση, γι 'αυτό το κάνω. "
Αυτό το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο Wageningen University & Research.
No comments:
Post a Comment